Yar geldi ak pınardan, içtim soğuk suyundan,
Gül döktü şalvarından, kesmiş de gül dalından,
Şaştım döküp dururken, sordum kimin bağından,
Gül verdi koncasından, öptüm dudaklarından.
Bal aktı gül dudaktan, öptükçe kızdı durdu,
Öptün deyip dudaktan, birden demirle vurdu,
Yar sonra kızdı birden, öptün deyip kudurdu,
Gül verdi koncasından öptüm dudaklarından.
Kızgın haliyle sevdim, aşk vardı her sözünde,
Sevmiş deyip sevindim gördüm gönül gözünde,
Aşkıyla yandı gönlüm, sevdim bahar gününde,
Gül verdi koncasından öptüm dudaklarından.
Aşkın yolunda yandım sevdim gönül yolunda,
Uçtum bu gün sevinçten, öptüm de gülbaharda,
Şen oldu dertli gönlüm, buldum seven sonunda,
Gül verdi koncasından öptüm dudaklarından.
Yüksel sevinçli artık, buldum deyip sevindi,
Yaz kış demez sevinçten her gün koşar giderdi,
Geçmiş gönül yolundan, yollar soğuk demezdi,
Gül verdi koncasından öptüm dudaklarından.
(Mef û lü, fâ i lâ tün (Müs tef i lün, fe û lün))
,
A.Yüksel Şanlı er
09 Mart 2009-03-08