Papatya dalında bir çiçek bir çiğ damlası,
Seherde vakti açmış,kırmızı gülün koncası,
Kıyamam bakmaya,tazecik süymüş baklası,
Başı göğe değer,geçip gidince yanımdan.
Ne gördüm ne bildim,görüverince eridim,
Döndüm ona baktım,o da baktı da sevindim,
Oracıkta durup, bu kimmiş diye deyindim,
Başı göğe değer, bir palaz gibi sekerdi.
Ne güzel yaratmış,altın suyuna batırmış,
Araştırıp sordum,huysuzmuş ele çatarmış,
Aynasına kanıp,herkese hava atarmış,
Düşünmez er solar,kır çiçeği bahar günü.
Seher vakti açmış,ne varsa ortaya saçmış,
Gelip geçen bakmış,kaşları da kara kaşmış,
Yeni yetme biri,boya küpüne bulaşmış,
Başı göğe değer,geçip giderken yanımdan.