Yol verin bana.
Bu nasıl bir dünya, derler ki fani,
Yalanmış bu dünya, neyleyim onu,
Erken geç demeden, göçenler hani,
Gülüp eğlensek de yokmuş ki sonu.
Dünya'n dertle dolu dikenmiş yolu,
Dert çekip giden de, bir Allah kulu,
Zevk sefa süren de, Allahın'ın kulu,
Yokmuş bir adalet, yol verin bana.
Adalet var dersen, gidip göreyim,
Dert cefa çeken mi, özgür göreyim,
Yoksa zevk sefa süren mi, bileyim,
İçimde şüphem var yol verin bana.
Garibim aç yatar, zenginin' de tok,
Halin nedir senin, diyen se hiç yok,
Benim hakkımdır, diye yiyen çok,
Dünyan size kalsın, yol verin bana.
Komşu komşuyu görmez, aynı evde,
Hal hatır sorulmaz, pek çok evlerde,
Ölüp kalsa bir insan bakmaz gidip de,
Komşuluk da yok'sa, yol verin bana.
Kimi insanlar var, düşmüş yerlerde,
Halim şudur demez, çeker derdi' de,
Miskin, miskin yatar, yataksız yerde,
Miskin yol bilmezse, yol verin bana.
Kız oğlanı ister, ar namus bitmiş,
Bir misafir gelsin, el öpmek yitmiş,
Bu çağın gençleri, her şeyi bilmiş,
Ustaya hacet yok, yol verin bana.
Yüksel dünyaya küs, çektim elemi,
Hakem hüküm verdi, kırmış kalemi,
Sevdiğim yar bile, sormaz halimi,
Bu dünya hoş değil, yol verin bana.
A.Yüksel Şanlı er
03 Temmuz 2010-07-03
Antalya.