Sana her gelişimde nevruz çiçekleri açar içimde,
Diyarbakır kokarsın oğul,
Her görüş gününde, küflü mapushane kokusu siner üstüme.
Zemheridir ayazı mapusluğun,gözlerin kavuşur
Ölüm soldururken dağlarımdaki çiçekleri
Görürüm sonbaharı,
kırtik dağının göz yaşlarını, Muradın çoşkunluğundaki kahrı görürüm,
Oğul
İşte her şeye inat,
Uzat ellerini uzat ki yarınlar aydınlık olsun,
Her gidişimde,
Geçit vermeyen dağlar yoldaşım olsun
Belki yine gelirim
Hayallerim içimi ısıtırken
Soğuk bir Diyarbakır sabahında,
Sürgülü kapının karşısına.
ABDİL IŞIK
07.12.2011 MUŞ