Ayağımda pranga gölgeler
ayrılmaz ikizim,
ardımda hafiyem.
Gidersem güneşe,
peşimde köpeğim,
dönersem sırtımı
ben peşinde deveyim.
Alır götürür beni gölgeler
karanlık kuytulara,
dipsiz kuyulara daldırır,
bazen ben ona,
bazen o bana saldırır.
Anlamaz durdan-vurdan
sen bekle ben geleceğim desem,
benden önce girer yola,
vermez hiç mola.
Neden gölgem varki..!
canımdan yarı sanki,
sırtımda koca bir yük,
sorsam söylemez,
ne olduğunu bilmez,
elbisemdir gölgem
boyu benden büyük
en yakın yoldaşım
açılmaz sırdaşım
kaçamam senden
kopamazsın benden
seni öldüren
yalnız karanlık...