Cehennem ateşi yüreğimde misafir
hayat aşkına dayanmalısın
Gül getirmedimse yokluğundandır
dargınım sanma sakın
Suya düşürdüğüm dal
bahardan kalandır
Gurbet geceleri zorlu feodal
bırakma elimi yanımda kal
Güz mevsimi ağır geçti sırtımdan
elektrik sızısı gibi
yokladı göğsümde direnci
Hep mavi ve mahremde
sakladı sevincimi zaman
Şimdi sokakları tuttu kıran
sevgim yedi iklim
vereyim sana omzuma dayan
Olur ya üşürsün belki yarın
Anamın anısıdır gül mintanım
yakışır gövdene sende kalsın
Sen hüzünlü bir türküye yar olmadın
açtın dudaklarımda her seher
umudum sendedir
düşme sakın