Karamsarlık ve kahırsa
Kapına dikilen,
Saniye saniye
Tükenen umutlarının
Davetçisi olarak.
Ve ardından gelen
Gözyaşlarınsa
Ve de bir –Ah! Sesi ise
İçinden sesini yalnız kendi duyduğun.
Çok uzak bir hasrete
Çivilenmişse bakışların
Ve geriye senden kalan sadece
Solgun bir benizse
Ve
Yüreğini o sıkıp bırakan
Çaresizliğin ahtapot kolları ise
Ve bir kez daha anlayacaksın ki
Gözlediğin ufukta beklediğin,
Gelmeyecek bir sevgilidir
O beklediğin.
O zaman
Yeni umutlara yelken açmayı öğrenmelisin:
Tut nefesini,
Kapat gözlerini ve sessizliği dinle
Taptaze baharları müjdeleyen bulutların
Gürültüsünü duyacaksın!
O zaman beni hatırla
Selam eder, gözlerinden öperim
Bu yirmi dokuz satırla.