Fırıl fırıl döner durursun.
Acep niçin koşturursun.
Kaynatılır özün Hak katınca.
Bakıp anlamayan göz var mı?
Kah estirirsin, tatlı bir rüzgar.
Kah dökersin, yağmurunla özden yaşlar.
Öpülesi toprağın içinde, gizlediğin nelerin var!
Bakmasını bilenler için, övülesi dertlerin var.
Yedi kat yaratmış seni Yaratan.
Kimdir acep bundan hikmet soran.
Bulmak isteyenler elbetteki anlar.
Sakınılası güne doğru, taşırsın tüm yürekleri.
Ah Dünya vah Dünya!
Ne büyük derdin var.
Sana edilen emirden,
Vazgeçecek gücün mü var?
Kimisi bolluğu sende görür.
Kimisi de yokluğu senden bilir.
Ah anlatanı bir dinleselerdi.
Bilmezlermiydi asıl hikmeti.
Gücüne güç katmış Yaratan.
Sende çok yüklü görevler var.
Görevini şevk içinde yaparsın.
Hiç ah etmezsin, tek bir an.
Çağlar Aşık niçin durmadan titrersin.
Dünya seni anlatmakla olmaz.
Sen yaşanılarak öğrenileceksin.
Sen içinde gidenler için, ne büyük bir ibretsin