Gel ey nazlı gülüm, mis kokulum.
Açılmış ellerim, bekler gönlüm.
Gel bekletme artık gel.
Dayanmaz buna yüreğim.
Yanındayken özlediğim.
Bakmaya doyamadığım.
Gözlerinden neşe saçan.
Altın saçlım, melek yüzlüm.
Bebektin çok şirindin.
Şimdi büyüdün elin oldun.
Hani söz vermiştin bana?
�Unutmam ben seni asla.�
Sözler vermek çok kolay.
Kimi zamanda bir hayal.
Tutulması gerçek bir olay.
Var mı sende öyle bir yürek?
Verdiğin sözü tutasın.
Hiç ardından kaçmayasın.
Yok vermedim demiyesin.
Özlemin tartısı mı var?
Her insanın özündeki,
Çıkmak ister içindeki.
Bazıları der bu bizimki,
Ne senin ki, ne de benimki.
Tartışmakla zaman harcama.
Boş laflarla etrafta dolanma.
Konuşmak için önce düşün.
Sonrası konuşsun özün.
Özden gelen sözler,
Ne yalan olur, ne yapmacık.
Bütün seven gönüller,
Sadece buna alışık.
Kavuşunca gönüller,
Coşar ruhta bülbüller.
Ne büyük bayram bize.
Gülen yüzünü görünce.
Tüm dertlerin bitsin artık,
Kavuştunya sevgiliye.
Sende gül, eğlen, neşelen.
Budur sana tavsiyem.
Her işte vardır bir zorluk.
Olmaz kolaylıkla bolluk.
Çalışmaktan geri kalma.
Her an bir çözümler ara.
Bekletmekten hiç haz alma.
Bunu kendine de yaptırma.
Bu bir düstur olsun sanada.
Gel bekletme gel artık, dindir bu acıyı artık.
(İstanbul - 25.03.2005)