Yar diye diye dolandı şu gönlüm.
Tam buldu sandı, oda hiç oldu.
Var mı gözlerin tüm anlamını bilen?
Çevirsin bu sözleri bana da.
Ne anlatıyor o yorgun gözler?
Bazılarında bir huzur, bazılarındaysa bir acı.
Ne yapmalı bilemedi, hiçbir yerede gidemedi.
Geldi ziyaretine; Bir tek söz söyleyemedi.
Baktılar birbirlerine yürekten ve gözden konuşarak.
Ne çok şeyler anlattılar, hep o güzel eski günleri andılar.
Ayrılık saati yaklaşmıştı. Aman dostlar bu nasıl bir acı.
Dayanamaz buna o yürek, o da peşinden gelecek.
Ne varlıkta övündüler, ne yoklukta dövündüler.
Hep birlikte avundular; Onlar için buydu olan.
Sorunlarda boğulanlar, hep dertlerle dolananlar.
Birazcık çık sende oyalan. Yapma bunu kendine artık!
Dertlilerin en dertlisi sanırsın hep kendini.
Dön de bir bak etrafına yok mu hiç başka birisi?
Tüm yüreklerin sahibi, vermedi bu derdin ilacını.
Geldi, kapıyı hiç çalmadı, alacağını aldı.
Her şey bitti mi sandın?
Asıl şimdi başladı.
Kısa ömrün macerası.
Al bakalım buda mükafatı.
Bazıları sevindiler, bazıları üzüldüler.
Aşık olanlar orada kavuştular.
Bu artık bir son değildi,
Başlangıcın takendisiydi.
Selam olsun size kavuşanlar.
Hiç ayrılmayacaksınız artık.
Ne sonsuz bir huzurdur bu,
Sonsuzluk denizinde huzur içinde yüz.