Bir dostluk ki, hiç yaşanmamış
Bir dostluk ki, gözlerine ışık olmuş
Bir dostluk ki, ellerinde değnek
Bir dostluk ki, başladığı yerde gitmez
Yürekte çoğalır her an büyür bitmez
Yalnızlığının olduğu yerde ben varım
Acılarına dostluğumla ortağım
Mutluluklarına kapıyı ben aralarım
Karanlığına gözlerimle ışık saçarım
Damarımda ki kanımla canına can katarım
Bir dostluk ki, düşünmeden yoluna serilir
Bir dostluk ki, söylemeden derdini bilir
Bir dostluk ki, yürekte büyür
Bir dostluk ki, başladığı yerde gül açar
Yürekte çoğalır her gönüle kokusu dağılır
Ayrıl dost görünen iki yüzlüden
Sıyrıl üstüne bürünen kederden
Bundan sonra kapını yoklayan,
Tek ziyaretçi mutluluk olsun dostum
Elinden tut dostluğumun gönülden.