Kırık tırnakları ile,
Eski pencere camlarını
Tırmalıyor,
Yaşlanmış anılar.
Bitkisel hayattadır Zaman.
Nasıl tartmış, nasıl beslemiş
Bu sevgiyi,
Yürek denilen küheylan.
Kahrı çekilmiyor,
Tek kişilik oyununu sergileyen
Yalnızlığın.
Gidemez buralardan
Hele bir bahar gelsin;
Ağaçlarda upuzun tövbe;
Bir daha yaprak
Dökmemeye.
Karavanalarda
Umutlar kavruluyor,
Helvaların yerine.
Duygularda,
Bitmeyecek İntihar Senfonisi.
Yaşam;
Kör kütük sarhoş.
Yaslanır omuzlarıma.
2-1 geldi diye
Habire sallar zarlarını felek.
Çok beklersin
Düşeş gelecek