Ne zaman kababristandan geçsem,
Sonumuzu düşünür ağlarım.
Nerde yetim bir çocuk görsem,
Onun yerine ben öşür ağlarım.
Ağlarım ben toprak olacak,
Kara göz pembe tenimize ağlarım.
Bize acıyorum yüreğim burkuluyor,
Kimimiz anasından doğmadan ölüyor.
Kimimiz kefennin cebi olduğunu düşünüyor.
Kimimizde ölümü bilmez kendini baki sanıyor.
Bir gün apansız gideceğimize ağlarım.
Herşey bir yana sebebim olacak kuşlar,
Orası senin burası benim daldan dala konarlar.
Yanı başımda yıkılası ceza evi var,
Bakar bakar çocuk gibi ağlarım,
Ağlarım ben yalana feda edilmiş gerçeğimize ağlarım ağlarım.