Sustuklarımızdan muzdarip
kangren olurken yaralarımız
kurtaralım dedim defalarca
can çekişiyordu aşkımız
dinlemedin
vazgeçilmezdin
emindin
...
Anlatamadım...
Vazgeçtim...
Veda vakti gelince
dilinden oklar savurup
yontmaya başladın yine
meşhur keserinle
tüm haklılıklarını(!) verip eline
gittim sensizliğe...
Gözlerimden
yazık yıllarımı
içimden
doğmamış çocuklarımı
düşürdüm parça parça
yol boyunca
kanadım aylarca
Şimdi
aylar sonra
dilinde anlamsız bir afla
hadi diyorsun
kurtaralım ne kaldıysa
Geçmişler ola
o aşka ancak
otopsi olur
bundan sonra...