boşluğuma yaslan
korkularımı avuçla
sakın düşme
dayan
sık onları elinde
ufala
ufala ki
gel-gitlerimde boğulma
dayan
yum gözlerini
bakma girdabıma
çekmesin içine
kaybolma karanlıklarımda
dayan
kolla ellerini
dilimden savurduğum
zehirli oklardan
dayan
bekle geçecek inan
asırlık acılarımın
son çığlıkları
can çekişen benliğimin
son çırpınışları bunlar
zamanla azalacak
bekle
gitme
bitme
yırtılacak kozalarım
yeniden havva olacağım
gözlerimde bir ışık
yüzümde bir aydınlık
ve dilimde
söylenmemiş bir cümleyle
geldiğimde
bak gözlerime
çekinmeden gir mabedime
bu mabet ki
asırlardır hazırlanıyor ademine