Kar esir almıştı şehri
Bir eserim olsun diye
Bana arkadaş olsun diye
Kardan adam yaptım
Eriyeceğini bile bile
Kardan arkadaş yaptım kendime :
Şu havuç senin
Burnun olsun
Şu zeytinler
Gözlerin
Al eline süpürge
Süpür karları
Temizle yolları
Üşüdün üşüdün
Al şu hırkayı
İşte bir de
Boyun atkısı sana
Adama benze
Şu şapka da başına
Hürmet edilsin yaşına
Bunlar da kardan çocukların
Sen benden daha bahtiyar ol �
Arkadaşım oldu kardan adam
Kardan ama arkadaşlığı sıcak
Ben de senin gibi bu sokakta
Yalnızım
Tekin değil bu sokak
Köpekleri var�
Desem ona
İnanın sarılacak bana�
Bu son arkadaşım
Öncekilerden daha vefalı
Eriyeceğe benzemiyor
Bir aydan önce