Muhabbettir bil ki aşkın gıdası
Gönül kabı asla, sevgisiz dolmaz.
Ya kuluna âşık; ya da Allah'a
Gönül gönül ise, sevgisiz olmaz.
Âşıkları aşkı, düşürür dile
Ondandır hepsinin çektiği çile
Vuslat, visal yoksa gurbettir sıla
Âşıklar deryaya, sevgisiz dalmaz
O yârin yoluna gönlünü serer
Dizginler aşk atın dörtnala sürer
Ne teni ürperir, ne kalbi titrer
Gönül zili asla, sevgisiz çalmaz.
Onu del'eyleyen gözün elâsı
Âşıklık herhâlde başın belâsı
Ya Mecnûn'u vardır ya da Leylâ'sı
Âşıkların gönlü, sevgisiz kalmaz.
Gönül baharında beden ise güz
Ferhat dağı deldi eyledi dümdüz
Sonunda ölüm var yaşasa da yüz
Aşkla yaşar âşık, sevgisiz ölmez…
AŞKA ÂŞIK İSE, ÖLSE DE ÖLMEZ…var