Şiir Arama

Kadriye Danacı - Annem

Kış soğuk, yağmur, kar
Beden büzük, ürkek, üşümüş
Sıcak bir el uzandı kapıdan,
Çekti aldı hiç korkmadan.

Anne kucağı
Sıcak sımsıcak...
Kokusu izdir ruhumda.
Annem! anacığım sensin,
Sensin yanı başımda.

Küçük çocuk anasının yanında
Başın sokar annesinin arkasındaki yastığa,
Anne konuştukça,
Ninni gelir nefesi çocuğa.

Anacığım sen bendesin,
Ben de çocuğum da
Sen ana, ben ana
Yolcuyuz bu dünyada.

Senin nefesin, benim nefesim
Varlığın yaşama tesellim.
Eteklerinden tutar halâ ellerim

Nerede olursan ol,
Bilirim ki...
Hep benimlesin, bendesin.


Yorum Yaz

Yorumunuz (*)

Resimdeki kodu giriniz

IP Adresiniz: 3.14.132.214

Yorum Yok

Bu söze ilk yorumu siz yazın.