DUYGU
İnsan bir kere dünyaya geliyor,bir kere ölüp,bir kere aşık oluyor ve bir kere seviyor..Ölmek yada doğmak gibi telafisi olmayan bir şeyse sevgi,bi kez geliyorsa dünyaya insan korkmadan edemiyor.Anlatamadığım bir şekilde kaybetmekten korktuğum zamanlarda oldu seni,yaşamaktan korktuğum gibi.Ömrümde her şarkı yeni bir başlangıç oldu bana,her bakışın yeni bir kapı…belkide sırf bu yüzden tüm gülüşlerim sanaydı...
Belkide hayat denilen oyun bundan ibaretti sevgilim..Seni özlemek,seni beklemek,yollarını gözlemekmiş kuralları.Sevdiğim tek insan beni hayata bağlayan,bir bilsen seni nasıl özledim.Ne zaman bitiyor özlemler,gözümdeki yaşların kuruduğu yerde mi?Nedenini bilmediğim bir ağlamak var içimde ve tarif edemediğim bir sen var kalpte.Sevgimin özlemimle tutuşup yandığı yerde seni bekledim,küllerimse şahidim…
Bu şarkı sadece ikimizindi sevgilim.Ve ben her güzel olan şarkıyı senle sevdim..Sevdaların açıp hasretlerin bittiği yerde, ben hep sana sevgiler ektim.Büyük bir dünya istemiştim sevgilim bize.Bu yüzden gözlerin benim kalbimde kaldı..Belkide sırf bu yüzden,sadece tüm gülüşlerim sanaydı…