Haklı olmak mı isteriz?
Yoksa hep mutlu olmak mı?
İkisi birden imkansız.
Haklı olmak için bizler.
Zihinsel enerjimizi,
Savunmayla tüketiriz.
Bu durum da insanlarla,
Aramızda mesafeler.
Yaratarak bizi zorlar,
Etkileşim yaptığımız,
İnsanlar da savunmaya,
Geçeceği için hemen.
Baskı altında kalırız.
Hepimiz eleştiriden,
Hoşlanmayız düzeltmeden.
Savunduğumuz savlara,
Saygı gösterilmesini,
Anlaşılmayı bekleriz.
En büyük arzumuzdur hep,
Can kulağıyla dinlenmek.
Karşımızdaki kişiyi,
Düzeltmeye çalışırsak.
Herkes bizden kaçar olur.
Geçimlilik, sevecenlik,
Haklı olmanın zevkini,
Başkasına bırakmaktır.
Çevremizdeki insanlar,
Savunmada kalmasın hep.
Temel ilkelerimizden,
Hiçbir ödün vermeden.
Haklılığı başkasına,
Verip mutlu olalım.
Kemal Tekir