Çalışma hevesi yoktur,
Helale gözleri toktur.
Çalmadan hiç duramazlar,
Haram yemeden doymazlar.
Ava çıkarlar da bazen,
Fırsat kollarlar durmadan.
Örgütlüdürler her zaman,
Vermezler kimseye aman.
Pusu kurarlar her yerde,
Beklerler hep köşelerde.
Yanaşırlar sinsice,
Çalıp kaçarlar kalleşçe.
Maskelidir hep yüzleri,
Olurlar bir beyefendi.
Kimi çok hanımefendi,
Sanırsınız soylu biri.
Önce şirin görünürler,
Hep güven telkin ederler.
Abicim, ablacım derler,
Kalbinizi fethederler
Kazın geleceği yerden,
Tavuğu esirgemezler.
Zayıf yönlerimizi de,
Çözerek fırsat beklerler.
Ummadığımız bir anda,
Vururlar büyük darbe.
Kaçıp giderler sinsice,
Kalleşçe ve şerefsizce.
Dünya zindan olur size,
Küsersiniz kaderinize.
Lanet okursunuz sizde
Çırpınırsınız boş yere.
Atı alan,Üsküdar�ı,
Geçip gitmiştir çoktan.
Saçını başını yolsan,
Deliler gibi kudursan.
Peşlerine takılsan,
Bulamazsın onları.
O adi asalakları.
Gölgesinden korkanları.
Ummadıkları bir anda,
İlahi adalet bir gün,
Çıkar karşılarına da,
Bedel ödetir onlara.
Kul hakkını yiyenleri,
Çalıp çırpıp gidenleri,
Cehennem zebanileri,
Beklerler sabırsızlıkla.
Kemal Tekir