beni hatırla diyemem sana
hatırlanmak siparişle olmuyor
bir iz düşecek önce
sonra silinmeyecek
değecek hatırladığına
dönüp bakacaksın maziye uzun uzun
birileri vardı bir yerlerde
bir şeyler yaşandı
ve yalan oldu
sanki hiç yaşanmamış gibi
bir tek iz bile yok ağaçlarda
taşlarda
ırmakta
çimenlerin üstünde
hepsi silinmiş
bir tek kalplerde kalır izler
o da vefasız değilsek bizler
unutma diyemedim sana ayrılırken
unutulacak bir şey yoktu biliyordum
sessizce ağlamak istedim
onu da yapamdım kusura bakma
oysa sen hüngür hüngürdün
gördüğün gibi
yine gaddar yine duygulu duygusuzudum
ne dersen de
ben başka olamadım
olsaydım ayrılmazdık
istediğin her şeye yalandan tamam deseydim
sahte gururun sahneye çıkmayacaktı
mahçup olmayacaktın etrafa
rakibin olmayacaktım
ve ringe çıkmayacaktık
galibi belli bir maçtı yaptığımız
sen polat gibi bükülmez
ben çekilmez
şimdi özledim diyorsun
gel bir film daha çekelim istersen
ismi de
özleyen kadın
yada
pişman kadın
bana da bir rol verirsin arada
baş rolde sen
yönetmen sen
reji sen
senarist sen
sen oğlu sen yani
yoksa oynamazsın biliyorum
çünkü kadınlık gururun var
ayaklar altına alamazsın
oysa o sahte gurur seni gurursuz etti
çürük duvarlara sırtını dayadın
uçtular üzerine
kurtar diye feryat ederken gururdan eser yoktu
ne zaman çıktıysan göçük altından
başa döndün yeniden
insanlık çizgisinde son defa bekliyorum seni
at şu gereksiz sahte kadınlık gururunu bir kenara
insan olunca göreceksin gerçekleri
erkeği kadını yoktur bunun
gururlu olmak bedel ister
emek ister
yürek ister
gururun bedelsizi
gurursuzluktur aslında