Anısına�..
Karanlık bir geceden çıkmışçasına sessiz.
Bir çiçeğin ruhunu delercesine yaydığı koku gibi.
Dikenli tellerle çevrilmiş
Bir gökyüzü gibi duygularım.
Başlıyor işte...
Bugün yine aynı bakıyorum bana.
Hiç değişmeyecek mi bu ifadem benim.
Söylesene! Konuşsana yüzüme karşı.
Susma! Ben neyim, kimim, neciyim?
Merak ediyorum ben kimden arta kalanım?
Ben kimin eseriyim?
Ben ki benden ibaret kalmamalıyım.
Bitmeyen bahar kokulu rüzgarlara sal beni.
Efendim ol, ruhum ötesini hissetsin gerçeğin,
Bilinmeyen bir gün batımından al beni.
Yalnız dost bilinen gülüşlereyken muhtaçlığım,
Ben bende kaybolmadan,
Ne olur bul beni.
Bilmiyorum deyip de hemen yarım bırakma.
Belki de senin bilmediklerin bilinenin ihtirasıdır.
Yık bütün inat duvarlarını, derman getirdim de,
Emin ol ışığın, sana arzulu bu tarifsizin aşinasıdır.
Tüm yürekliliğine, tüm cesaretine bedel,
Uğruna yanıp kül olduğu yegane dünyasıdır.
Ve gül ki gülsün çiçeğim,
Aksın durgun derelerim.
Susmasın içimde mutluluğun bilinen güzel şarkıları.
Özgürce kanat çırpıp yüreğime konsun,
Kucaklasın yaşamayı mutluluk cennetinin kuşları.
Işığına muhtaçtır yüreğim, saç onu artık dünyama,
Ver de bitsin hüznün yüreğime mahsus kara kışları.