Hayata el uzatmak lazım bir kez daha
Bir kez daha tanışmak lazım oksijenle
Bir kez daha havayı solumak
Bir kez daha çiçekleri koklamak
Pişmanlıkla bakmamak için yarınlara
Ölmeden gömülmemek lazım toprağa
Hayatı beklentisizce yaşamak lazım
Nerde, ne zaman, ne olacak demeden.
Tüm güzellikler beklenmediği anda gelirler unutma
Umudu tak göğsüne, bırakma
Bir kez daha kalk ayağa
At o kara örtüyü üzerinden
Çocukların gözlerine bak
Gökyüzünün rengine
Kuşların sesine
Ve aynaya bak, aynaya
Uzak değilsin hayata, yakala
Umudu tak göğsüne, bırakma