Yuf olsun Millî Şef'e!
Kıydı millî şerefe!
Günahına bulunmaz
Terazilerde kefe.
Hedef yıkım oldu mu,
Tez ulaşır hedefe.
Pilân der, çizgi çizgi,
Belâ işler gergefe.
Devrinin karakteri:
Ruh ölü, insan cîfe.
Namussuza taht uygun,
Zindan lâyık afife.
Sorun; Orak-Çekici
Kim soktu Maarife?
Ya şu sonuncu keşfi,
Moskofla muarefe?
Ortanın solu, diyor,
Cebindeki tarife.
Dini çöplüğe atmak,
Vicdanı da kenefe.
Onda ilim, yüzsüzlük;
Duygusuzluk, felsefe.
Paşa muhalif midir;
Ne yazık muhalife!
Varsa yoksa menfaat,
Yaranma ulufe.
Arsası dönüm dönüm,
Altını küfe küfe.
Gözü Çankaya'dadır,
Dili varsa teklife.
Hiza çizgisi odur,
Zalimleri tasnife.
Kahbe zamane onun;
Düşmesin hiç esefe.
Zavallı at çukurda,
Toprak altında efe.
Bu ne gelmez bayramdır,
Bu ne bitmez arefe?
Bir gün gelir mi tarih,
Koyar mı onu tefe?
Bütün vâdeler tamam!
Ne vakit, ne mesafe!..
Yok mu bir kartal adam
Bizim eve teşrife?
Başka ne desin Ozan?
Tarif olmaz arife.
Allah düşmanlarını
Yermek ona vazife…