İyilik yoklukta üreyen billur,
Yarı ölümlerde ondan solumak,
Hiçbir biçimde yüzeyde değil böylece,
Krizalitlere yön vermek!
Yürürsün incelerek, böğüren havaya karşı,
O rengindeki gülün istemi kadar.
Değersiz taşları yontarsın, kesmenin
büyüleyiciliğiyle,
Taşlarsa susturur çekiçlerini,
Aygömütlü şenliğe çökertir.
Adaklar her zaman denize sunulmuştur,
Böylece önbilisi öpülür göveren maviliğin
farklarını ele veren iyicilliğinde.
Hiçbir biçimde yüzeyde değil böylece,
Krizalitlere yön vermek...