Yaşlı bir nine gördüm bugün,
Koca bir ömrü bohça yapmış sırtına.
Yüzündeki çizgilerde gizli hayata dair,
Tüm mutluluklar ve acılar.
Vardım yanına,öptüm ellerinden.
Nereden gelir.? Nereye gidersin..?
Halin nice,nasılsın? nine dedim.
Bir ahh çekti,Allah dedi derinden.
Alkırmızı elma yanaklarından,
Işıldayan üzüm gözleriyle,
Şöyle bir süzdü beni cigerimden.
Çömeliverdi yanı başındaki kayanın üzerine.
Ondan gelirim,ona gidiyorum evlat dedi.
''O'' kim nine? dedim.
Kaldırdı başını,gezindi gözleriyle etrafı;
Herşeyin sahibi olan,evlet dedi.
Bak evlat dedi sonrasında;
Hayat nedir? Can nedir evlat.?
Hayat; nefes.! Canda; canandır nine dedim.
Tebessümle ışıl,ışıl küçüldü gözleri.
Peki.. nefes nedir? Canan kimdir evlat?
Nefes zikir...! Canan'da Haktır..nine dedim.
Yol nedir.? Yolcu kimdir evlat?
Yol sırat-ı müstakim! Yolcuda bizleriz,nine dedim.!
Yolun güzel,yolcuda güzel evlat dedi nine.
Rengarenk ışık hüzmeleri sarmaladı etrafı aniden.!
Sıcak bir dokunuştu sanki kalbime.!
İrkiliverdim..açtım gözlerimi.
Bakındım etrafıma...Nine diye seslendim avazına.
Ama gitmişti ''Bilge Nine''..!
Ogünden sonra ne ben gördüm onu,nede bir başkası.
Ellerinden öpüyorum...Teşekkürler BİLGE NİNE....!