Bir Pazaryeriydi limason
Yüreğimi çaldığında gözlerin
Kömür karasıydı
Kayısı çağlasıydı
Çocukların en çok sevdiği
Çocuklar ağzının tadını bilir
Ve ellerimi sende kaybettiğimde
Belli ki kendimi de yitirdim
Bu kimlik bana ait değil
Ben bana ait değilim
Kaybolduğum her halimden belli
Ne duruşum duruş
Ne bakışım bakış
Yabancı bir ülkede gibiyim kendime
En adi suçu işlemişim gibi
Ha bire yargılıyorum kendimi
İdamlar veriyorum
En cellât yargıcıyım kâinatın
Hitler in subaylığını andırıyor zalimliğim
Bir Pazaryeriydi gökkuşağı
Gözlerini satmıştı bana
Ve yüreğimi almıştı yerine
Hangisi pahalıydı bulamıyorum
Oysa ellerime alsam kömür karası bakışlarını
Bin yüreğim ederdi toprak kahvesi suskunluğun
Hak etsen
Ellerim kül olur
Ellerim ateş
Gökyüzü yanardı
Şimdi hatırlamadığım bu garip sevda
Ne çok yakmıştı gençliğimi
En çok neye sevindim biliyor musun?
Hiç canımı yakmadan ayrıldın
Yani ihanet değildi sebebi
Ne olduğunu bilmiyorum
Sen biliyorsun en azından
Ne güzel bir ayrılıktı bizimkisi
Yinede güle oynaya
Bir halaya tutuşmadığımız kaldı
Kargaların hiç mavi kanatları olmayacak
Onun için dünler hep acı olacak
Ama daha fazla canımı yakmayaca