Gül; gül ki dudakların
Güller gibi bükülsün
Gül endamın,gül yüzün
Mevsimlere bürünsün
Şu garip ruhum
Seninle yaşayıpda ölsün.
Sen güneş olup
Gönlüme doğduğundan beri
Gözlerim görmüyor artık
Ne gök,ne yerleri.
Anladım kalbimde yok
Başka birinin yeri
Ayıkladım gönül bahçemden
O,tüm gülleri.
.