Uslanmadın
Deli gönül azdın insaf eyle
Daldan dala konma böyle
Yaptığın yakıştı mı söyle
Bence sen hiç uslanmadın
Son deme yaklaştı yaşın
Besmelesiz kaynıyor aşın
Sanma ki göğe erer başın
Bence sen hiç dinlemedin
Herkes atlı kaldın yaya
Ömrün döndü deli çaya
Bir gün bulunmadı haya
Bence sen hiç utanmadın
Hesapsız gün boşa geçer
Rüzgâr eken fırtına biçer
Her gönülde bir çiçek açar
Bence sen hiç anlamadın
Kafasızlara bunlar azdır
Unutma bir yere yazdır
Beddua değildir niyazdır
Bence sen hiç arlanmadın
Adana&1996