Dünyanın karanlığında soluyor
Cennetin çiçekleri
Ve hayatın tutukluluğunda
Tutuklu kalıyor aşklar
Yerini alıyor takıntılar
Ve yanlızlık
Bir bütün olamak
Herkesin başına gelen
Atlatılamaz bir hastalık
Ben yine seveceğim seni
Onlar yine sevecek birbirlerini
Bir son değil ayrılık bu
Aynı tadı vermezken tutuklu aşklar
Bir umut bu içimizde
Aşk yeniden var olacak
Ta ki cennette ki yağmur durana dek
Ta ki üzerimizde ki karanlık çekilene dek
Ve sonra yıldızlar gökten yağacak
Her birimiz için birer tane
Aydınlığında cennetin
Yanımızda olacağız birbirimizin
Ve bir daha ayrılmayacağız hiç
Bu kadar beklemişken
Aşkımızı yaşayabilmek için
Ozan Oğuz