Be hey Nemrut be düzenbaz be alçak
Sanma kimse sana boyun bükecek
Var mı senden başka seni sevecek
Kriter mırıter boştur kanunsuz
Tutmuyor hiç bugün ile yarının
El öpersin yüzsüz sıkıyı görsen
Nitelik yok kendin değiştirmesin
Yılışıklık var konuşursun karından
Yazık oluyor bu insanlara yazık
Körleşmişsin kötülüğe yapışık
Çok olsa da sabun yapmaz temizlik
Ne desen anlaşılmaz tanımı yok
Adam değil bakın sıradan biri
Bitmiyor tükenmez asla kaprisi
Nasıl olmuşsa liyakatsız işi
Yürütüyor emrediyor bu kişi
Bırak sersemliği eskimiş yüzün
Her yere uzanmaz kırılmış kolun
Bilgiyle yasayla kesişir yolun
Söylemedi deme haraptır sonun
Öztürk her zaman başın dik tutuyor
Kendi gücünü iyice biliyor
Yüzünden boncuk bonuk ter akıyor
Halim olmuş kelam bulmuş gidiyor