Yüksek dağların ardında
Meleyen kuzu acıkan kurt
Orada hep
Yükseklerde uçan kartal
Orada sarp kayalarda cesur
Gözleri keskin
Yediği leş
Yüreklerde kır çiçekleri çiğdemler
Bekleşir kar altında kekik kokularıyla
Karın ağlamasını
Yükseklerde söylenir özgür türküler
Çoban döker kavalından sevdalarını
Yüksek bayırda kaya tepesinde
Nağmeler uzanır silik kalmadan
Ağlayan bebeğin ağlamasına aldırmadan
Fısıldaşır rüzgarla
Derdini açamaz gülmez yüzü kendine
Dünyamıza alışmak adetimiz
Yükseklerde daha kolay
Güneşin doğuşunu görmek
Haşin hınç ve cefayla
Isınmak için baharda
Sönmemiş güneş ışığıyla
Isıt kendini
Sevgiyle sar bedenimi