Çocukluğuma tutsak olduğum günler vardı
Ve tutsaklığımda sevdiğim kestane şekeri
Kestane şekeri tadında mutluluklar
Mutluluk tadında rüyalar
Ve bir meleğin sol kanadındaki sancılar…
Bursa'da kaybolmuşluğum
Kaybolmuşluğumda bir kaldırım taşına
Boynu bükük, ağlamaklı oturmuşluğum
Orada annemi düşündüğüm anlar…
Çok kızar mıydı döndüğümde anneannem
Kulaklarımı çeker miydi acaba
Çok merak etmiş midir şimdi
Sinirli midir acaba?
Kaybolmuşluğumda bulduğum anneannem
Çok kızmış mıydı hatırlamıyorum
Kızmazdı sanırım
Üzülmüştür de, merak da etmiştir
Gül yüzlü meleğim benim
Şimdi cennette midir kimbilir…
Her Bursa sonrası Ankara'ya dönüşlerim
Ankara'ya dönüşlerimde heyecanlarım
Her heyecanımda var oluşlarım vardı
Kimi kestane şekeri tadında
Kimi gazoz tadında
Kimi kardeş, kimi baba, kimi anne adında
Her şeyden önemlisi Ankara tadında…
Yıllar uzuyor
Ve kalbim Bursa'yı özlüyor
Anneannemin adında
Dedemin kokusunda
Dayımın tebessümü
Ve annemin özleminde
Her şey seni anlatıyor…
Şimdi ne zaman kestane şekeri görsem
Gözlerimde bir ışık yanıyor
Ama içimden hiçbir zaman
Kestane şekeri yemek gelmiyor
Ne zaman aklıma anneannem gelse
Uzanıp bir gazoz alıyorum
Gazoz almaya gitmiştim de otobüs kalkmıştı
Anneannem şoföre kızmıştı benim yüzümden
O sahneyi, hiç unutamıyorum…
.