Yağdıkça kırık bir öfkeyle doluyorum yağmur
Gözlerimde hep paramparça bir onur
İçimde öfkenin en derin makamında bir şarkı
Seni arıyorum ellerim paramparça
Düştükçe içimde bir şeyler kırılıyor kaldırımlara
Sana yazdıklarımda biraz sevda biraz gurur…
Ağladıkça gökyüzü tebessüm ediyorum sana
Aktıkça sular daha derin bağlanıyorum derinden
Sıkı sıkı sarılıyorum senden kalan hatıralara
Ellerimde çiçeklerle bekliyorum geceleri kapında
Dudaklarımda saçma bir gülümseme her an sana…
Saçmaladıkça daha şiddetli dönüyor dünyam
Öfkelendikçe kırılıyor çocuksu düşlerim
Gözlerimde asırlardan kalma bir hayal
İçimde senden kalma küflenmiş bir aşk
Taşıdıkça bu yük daha ağır oluyor
Çok zor oluyor da dönmüyor dünyam…
Kaşlarımı çattıkça yine aynı gülüş geliyor aklıma
Yıllardan kalma bir tebessüm kırılıyor
Ben de sana yolculuğa başlıyorum yine
Yine aynı hayallerle doluyorum aynı saatte
Hiç kimse aldırmıyor artık kaş çatmıyor aşkıma…
Yazdıkça bahara yakın oluyor her satırda kalbim
Yağdıkça daha anlayışlı oluyor her damlada yağmur
Estikçe daha bir öfkesi kırılıyor rüzgarın
Ve ben bilinmezlerin kuytusunda seni ararken
Aradıkça daha bir yaklaşıyorum dayanmıyor hislerim…