Kalkıp gidiyorsun arkadaş
Bir sözün yok hayata
Her şeye direnmişsin de
Sen de benim gibi
Bu yolun sonunda tükenmişsin…
Tam bitecek derken
Yetişecekken sevgiliye
Tam işte orada diyecekken
Sevinecekken çocuk gibi
Sen de düşmüşsün; benim gibi…
Ne kadar zaman geçecek
Ne acılar tükenecek kimbilir
Ve her kaldırım taşına
Adını yazacaksın daha
Sürünürken bu yolda…
Bitmek yakışmaz bize
Tükenmek ayıp değil mi
Aman diyeyim bırakma
Bu amansız mücadeleyi…
Bizler tükenmeyişimizle
Vazgeçmeyişimizle kaldık ayakta
Bırakmadık yolları
Tüketmedik asla ve asla
Bu gözü kör umudu…
Haydi dostum kalk şimdi
Sen de giyin kefenini
Yeni bir yol bekler bizi
Ölüler ülkesinde bir muamma
Gidelim Azrail kardeş
Melekler bekliyor bizi…