içi boş bir zamanda yürüyorum
zaman içi boşken daha ağır
durağan bir yaşam
yüzeyi dümdüz, kıpırtısız bir göl gibi
fırtınalara gebe yüreğim
kasırgaların özleminde
öyle bir patlıyacağım ki
yanardağlar bile kıskanacak
lavlarım dolduracak zamanın içini
mevsimleri değişecek
fırtınalarım yok edecek sevisizliği
ve sonunda sükuna erdiğinde bu liman
ne yazık ki sen
demir atacak bir yer bulamıyacaksın...
.