denizin eskittiği elleri
eskitemediği ruhuyla
bağlıyor iğneleri oltaya
benim balıkçı dedem
yaşama da laf atmayı
ihmal etmeden
şunun şurasında
otuz, kırk yıl daha yaşarız diyerek
yapışıyor yakasına yaşamın
hem de dolu dolu gülerek
boş gelse de balıktan
o denize sevdalı
kısmet diyor bir dahaki sefere
rasgele
sırf denize mi, yaşama da
atmış oltayı
çarpma yaptım kuyruğundan
ha başından ha kuyruğundan
yaşamı yakalamak önemli diyor
devresi gün yok
devirdik onu, bugünü yaşa
nasıl olsa rasgele…