Diyarbakır Geceleri
Hüzünlü durgun bir karanlık
Gürleyen kalpler, huzurlu
Cenk misali, karışmış bir ortam
Ama; gönüller huzurlu
İnsanları içte bir, tebesümle bakar
Bahara dönercesine, bir tarzla
Bazende, kaba bir yaklaşım
Ama; ruhları huzurlu
Estikçe esiyor, karanlıkta rüzgar
Suskun insanlar, beklercesine
Değişmez hem kışı, hemde yaz
Ama; mevsimleri huzurlu
Işıldar durur geceleri
Sakak lambalarıyla değil, namlu ateşiyle
Gölgesinde koşuşur, bunca insanlar
Ama; inançları huzurlu
Gümbür, gümbür gelir patlamalar
Kimi koşuşur, kimi bir köşede sıza kalmış
Bazen de ölüm zılgıtları, çınlar kulaklarda
Ama; duyguları hzurlu
Şebap der, bu bir yaşam tarzı
Sanmamki yazılır, böylesi alın yazı
Kimseye olmamış, insanların hiç bir garazı
Ama; bunu görenler huzursuz
11.05.1999