Kimbilir kaç gece kedere düştüm
Acıyla yoğruldum aşk ile piştim
Kimseye ahım yok kadere küstüm
Yoruldum demeye dilim varmadı
Yüreğim üşüdü aklım karıştı
Serde mantığımla kalbim savaştı
Sonunda imdada sazım yetişti
Çalamam demeye dilim varmadı
Mum gibi eridim tükendim bittim
Ümitsiz hayalin peşinden gittim
Aşk ile yanmaya yemin mi ettim
Pes ettim demeye dilim varmadı
Hazanı zamansız yaşadı gönlüm
Canana hasretle geçti bu ömrüm
Kükreyen alevim kor oldu söndüm
Usandım demeye dilim varmadı
Bir aşk masalının orta yerinde
Göz ile görünmez yaram derinde
Kalemim kağıdım şimdi elimde
Yazamam demeye dilim varmad