unutmayı hatırladım seni
baygın hanımeli kokusunda
mola vermiş bir akşamüstüyken yüreğim
boşluklarıma tımarlanmış korkular
dişi yalnızlıklar kusar hatırlamalarıma
kara çalınmış düşler kabusa durmadan
seni tanık gösterdim ağrısına günün
sessiz sabahlardan yırtarken kokunu
çektim ölesiye içime ağrını
çoğaldın biriktin unutuşlarımda
sırra ermiş eşzamanlı aynalarda
hatırladım unutmayı sonra seni
unutmayı umutla beklemeyi
baygın akşam sefaları kokusunda
gergeflerinde dilsiz yılanlar büyütmeyi
kabuk tutmayan bir yarasın içimde
unutmayı umutla beklediğim