Dayanamaz oldu yüreğim hasretine
Yokluğunda unuturum sanmıştım
Akan gözyaşlarımı kurutamadım
Ben,
Ben senin yokluğuna alışamadım
Rüyalarımda bekliyorum seni
Yaşadığımız güzellikleri tekrar yaşayalım
Öyle bir dalıyorum ki uykuya, uyanmaksızın
Ben,
Ben senin yokluğuna alışamadım
Özlüyorum seni hayatım
Varlığına hasret kaldım yokluğunda
Ne güzel bir duyguymuş seni sevmek
Ben,
Ben senin yokluğuna alışamadım
Diğerlerine hiç benzemedi bu hasret
Oysa ki; Hep katlanmıştım ayrılıklara
Akıp geçerken öylesine saatler
Ben,
Ben senin yokluğuna alışamadım
Yine akıyor gözlerimden damlalar
Ama bu sefer öpen yok o gözleri
Döneceğini biliyorum, en sonunda
Ben,
Ben senin yokluğuna alışamadım
Alışamadım hayatım
Ben senin yokluğuna alışamadım.