Zifiri bir yalnızlık.
Tuzdan keskin;
Gülden dikenli.
Hepyek bakıyor;
Yalnızlığa atılan,
Bütün zarlar.
Çok uzaklarda;
Bir orman yangınıyken,
Dudakların.
Ve ben;
Sarnıçlar altında,
Saklanırken karanlıklardan.
Göğün mavi dehlizlerinde;
Kızıl dudaklarını ararken.
Gene uzak yamaçlarda kaldın;
Ve ben uzak ufuklardan,
İzledim senin eşsiz kızıllığını.