Yağmurlar yağdırmıştım,
Kovalarken fırtınalar
nemli havasını ıslak gönlümün
Merhamet dilemiştim sevgiliden
türkülerin diliyle,
Dalarken sonsuzluğa düşüncelerim.
Ardından bırakılan, umut kokan
izlerinle yetindim
Susuz kalan toprak gibiyim,
Kırıp geçen tufana bir şafak vakti
zalimce yenildim !
Bir çileydi sevmek, kudretsiz
yenik ve titrek
boşuna harcadığım yıllar,
Açıkta kalan keder
cehennem çizgisine hükmeder.
Mutsuzluk olacaksa oralarda adı
Akıyorken yokluğun ömrüme
ince ince,
Küllenmiş ve ıslak kalacaksa tadı
Kurarken köprüleri cehennem çizgisinde,
Bırak, yıkansın kederlerim
Kurumuş bir nehrin
ölümsüzlük türküsünde.