Bitmeyecek diye düşünürken kara kara
Küfürle karıştı tükürük esen rüzgara
Yanarken sönmüş bir kül gibi, karıştı
Hayallerim ümitlerim beni terk ederken yarıştı
Gelmiştik Kıbrıs�a bir zamanlar ama ne zaman?
Soruyorum kendime gideceğim gün ne zaman?
Hasretim bitecek mi yüzüm gülecek mi?
Rüya mı kabus mu acaba uyanacak mıydım, peki ne zaman?
Özledim anamı babamı kardeşlerimi özledim
Bir şafak�ım vardı hep yolunu gözledim
Hep teskeremi alacağım, gideceğim
Sevdiklerime kavuşacağım dedim
Kırdılar parçaladılar vurdular mahvettiler
Ulus kararı deyip seyri sefer dediler
Bakarım yoktur Rum köpeğinin cesareti
Ve yine nöbete her zaman devam dediler
Hatalar geçmişten başlamış sonu gelmemiş
Yarısını almışlar diğer yarsını niye almamışlar
Peki biz alalım ada bizim olsun yeter ki
Boş yere havlamasın Rum köpeği
Hangi tarihe bakar cesaret almaya kalkar
Hey Rum ordusu dikkat et, dikkat et kendine
Bu ordu bir şaha kalkar ki anlayamazsın
Yok olurken adın yazılır o zaman tarihe
Şimdilik susuyorum, ulusumun kararını değil
Emrini bekliyorum verilecekse yapayım görevim diye
Boş beklemek zor gelir bana sen orada havlarken
Boynunu koparmak istiyorum fazladan askerlik yaparken
Barış varken neyin peşindesin biz biliyoruz
İnsan hakları, peygamber, atasözü diyoruz sabrediyoruz
Sulh-i cihanda sende oyunbozanlık yapma
Azla avunmayıp haddinden fazlasını arama
Kolaydır tarih yazmak kanımdır mürekkebim
Anlayamazsın ansızın bir gün tepene binerim
Biliyorum ben o zaman daha rahat ederim
Ve buradan giderken nöbetimi devrederim