Uzaktalar,
Pencerenin içindeki beyaz siluetler.
Gerçekler mi?
…
Camı açtılar.
Gerçekler.
İçeriye girebilir miyim?
Girsem ne tepki verirler?
Karşılarlar mı beni?
Hoşlarına gider mi orada olmam?
İlgilenirler mi benimle, dikkatlerini çekebilir miyim?
…
İçeri girdim.
Lambanın etrafında dönüp duruyorum biçare.
Işıl ışıl.
Onları izliyorum.
Konuşuyorlar kendi aralarında.
Sıkıntıları var iletişime dair.
Duymuyorlar sesimi.
Duysalar, belki, çözüm.
Olabilirim, sorularına, cevap.
Verebilirim,
Duymuyorlar.
…
Bir saat geçti.
Lambanın etrafındayım.
Işıl ışıl.
Parlak, güzel mavi gözleri var soldaki yakışıklı gencin.
Güzel gülüyor yanındaki.
Masumiçe, küçük kadın.
Duymuyorlar hala sesimi, zaman geçiyor.
…
İki saat oldu.
Hadi artık.
Bakabilirsiniz bana.
Görebilirsiniz.
Görmezseniz uçacağım semaya.
Kanatlarıma
Cevaplarınızı, sorunlarınızı yükleyip
Gideceğim buralardan.
…
Duymuyorlar.
Gidiyorum.
Kesinlikle gidiyorum.
Etkileyemedim onları
Yenilgiyi kabullendim
Hem bu da bir erdem
Gidiyorum.
…
Şu masumiçe kız.
Aklımda kalırsa gidince
Özlersem onu
Platonik kalbim alışık değil böyle sancılara biliyorum.
Gideceğim ve buse alacağım dudaklarından.
Sonra terk edeceğim burayı
Yaklaştım ona.
Görmüyor hala beni.
Dokunmak üzereyim.
…
Ve dokundum.
Rahatsız oldu belli.
Herkes bana bakıyor şimdi.
Yasak elmadan ısırdım sanki.
Herkesin dikkati benim üzerimde.
Kuşandılar silahlarını
Öldürecekler mi beni yoksa?
Bir atış yaptı o yakışıklı çocuk.
Sıyrıldım.
Çevik biriyim.
Üzerime geliyorlar iyice.
Kaçmam gerek
Cama gidiyorum, oradan da evime.
…
Cam kapalı.
Camın üzerindeyim
Masumiçe kız yaklaşıyor yanıma
Cevap mı verecek dersiniz tatlı buseme.
Elini uzatıyor bana doğru
Ama biraz sert
…
Ne oldu?
Yok muyum şu an?
Bedenim nerede.
Masumiçe kızın ellerinde artık cansız bedenim.
Ruhum uçuyor hala avizenin etrafında.
Işıl ışıl.
Masumiçe kız bir katil
Ama yok bağışlarım ben onu.
Yeter ki gülsün biraz.
Ruhum izlesin onun gülüşünü
Dikkatlerini çekemeden
Avizenin etrafında.
Işıl ışıl.