Sevdalı yüreğini bir çocukla bölüştün
İzmir sokaklarına saçtın özlemlerini
Hatırlarım;
Konakta, bir kafede tanıdım gözlerini.
...
Hani fırından çıkan taze ekmek misali
çocuk bakışlardaki sevinci paylaşmıştık
Bir buğu kaplamıştı tüm evreni, bir anda.
Ağlamıştık...
Sessizdi çığlığımız
Ne bir gören olmuştu, ne sesimizi duyan
İsyan etmişti seven kalbimiz
Bir yanda biz vardık, öte yanda uyuyan
ve inatla boş bakan bütün o acılara
Kırılmıştık...
Konak civarlarında, şimdi artık olmayan
yaşlı bir çınar için üzülürdük üstelik.
-Hiç tanımadığımız yaşlı bir çınar için-
Şiirler paylaşırdık,
mısralar; bölük pörçük
Sonra, gökkuşağını indirip gökyüzünden
doğanın binbir farklı rengiyle örtünürdük.
Bir çocuk bakışında şekillendi yüreğin.
Rüzgara savurarak taze tohumlar gibi
yüreğime taşıdın kendi özlemlerini...
Yüreğini asırlar öncesinden tanırdım,
Konak'ta, bir kafede tanıdım gözlerini.