bir güz rüzgarında
savrulan saçlarına
dolandı gönlüm
ömrüm bir poyrazın önünde
umutlarım savruldu yellerde
elimde kırmızı güller
güzellikler de yaşadım
nankörlük vefasızlık da
gün oldu betonlar üstüme yıkıldı
kentin karanlık sokaklarında
bir başıma
alanlarda yürüdüğüm
dostlarda görünmez oldu
alacakaranlıklarda
kentin üstüne hüzün doldu
türküdaşım kimblir nerededir
belki de anaforlar sarmalında
arkadaşım da kederdedir