Karanlıklar basarken sokaklara
Susarsın tüm kelimeleri kucaklayıp.
Pas tutmuş lambalar sus pus.
İnsanların telaşlı adımlarında
Dilsizdir zaman
Duyamam sesini.
Suskunluk uyurken koynumda...
Tutar nefesimi.
Sessiz çığlıklar atarım.
Oysa ki
Yüreğimi esir alır gözyaşları
Gözlerimi sımsıkı yumarım.
İhtiyar bir rüzgâr çarpar camlara
Şiirlerimin satır araları üşür
Siyah bir gölgeye dönüşür suretin
Yavaş yavaş...
Sen sadece susarsın
Ben ise ölürüm...
ZUHAL &DENİZLİ
08.12.2014
Zuhall_1976@hotmail.com