Apostol`la Yüz Elli Birinci Sayfaya Dipnot
1&:
Desem ki ehli aşka:
Bırakın bu sınırsız vurgunluğu,
Ve koyverin gitsin küheylanların yularını boşluğa,
Kurulur darım yedi yollar çatına,
Alemi ibret için bir anda mirzam.
Bilirim ki aşkın yemi çıkmamış candır,
Canın, can suyu da kurumamış dudak tuzudur,
Tecrübeyle sabittir ki bilirim, sevda arzın ruhudur.
***
Işkın atarsa akasyalar çorak muhayyile bahçelerinde,
Zamanın suyu işte o anda kurur mevsim kuyularında,
Dili şerbet olan insanın aşkı retorik bir yolculuk olur,
İçse aşk ehli muhayyil kaynağından o can suyunu,
Yüreği kana kana, kanı yana yana yok olur,
Her günün dileği ahiridir ol nedenle,
Flu gurubunun kızıla çalması,
Yakamozlanması dolunayın ayaklarının bastığı sularda,
Kesilmesin can suyu sevdakar kuyularda,
Yani tuzlu dudaklarda...
2&:
Ve ey aşk ve şiir sever ins-ü cin ehli...
İşte böyle bir hikayettir ki benimkisi zırhayal:
Aynen böyle. Ben Apostol`un başındaki beyaz sargıyı işaret ediyordum. Rubik küpü döndürüyordu Macar`ın biri. Bir çığlık öncekilerden on kat daha şiddetlenerek surları yalayıp geçiyordu. Apostol`un çığlık mığlık iplediği yoktu bu gece.
Benimse kadehime doldurduğum sisli ve puslu ve süslü duygularımdı...
***
Esrik bir jargonla, "Lan Barba demedeydim, ikiletme de doldur!
Zıvanadan çıkartan şıradan olsun itin ölümü,
Rahvan atın ölümü ise şeytan suyundan..."
Ne çıkar? Bu gece de böyle olsun...
***
Ve ey şiir ve aşk sever Daraoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi de işte,
Başımı sert şiire,
Yüreğimi taşlara vuruyordum,
Çünkü eyvahlarımın çokluğu karşısında,
İnanın şaşkına dönüyordum...